In 2011 begon voor Eric Broeder en Marion Engelbart een nieuw avontuur als zorgondernemers van Thomashuis Alphen. Daar wonen ze samen met acht volwassenen met een verstandelijke beperking. Ondersteund door een team van medewerkers bieden Eric en Marion hun bewoners een liefdevol thuis. Na dertien mooie jaren is het zorgkoppel op zoek naar opvolgers die de leiding willen overnemen.
‘Het runnen van het Thomashuis hebben we altijd met heel veel toewijding en liefde gedaan,’ vertelt Marion. Ze vervolgt: ‘Ik werkte vanaf mijn achttiende jaar in een zorginstelling. Op een gegeven moment ondervond ik steeds meer hinder van de bezuinigingen en decentralisatie. Ik werkte heel hard, maar toch konden we alleen basiszorg bieden. Toen kwam het Thomashuis-concept op mijn pad. Thomashuis Druten had een openstaande vacature, waar ik ruim drie jaar werkte als begeleider: ‘Zo moet de zorg zijn,’ dacht ik meteen. Eric werkte toentertijd bij een bedrijf dat werd overgenomen, waar heel veel veranderde. We dachten toen allebei: ‘Dit is hét moment om iets voor onszelf te beginnen.’
Samen sterk
Marion: ‘We hebben een hele diverse groep, die bestaat uit acht bewoners. Zo hebben we een bewoner op laag niveau, die zeer verzorgingsintensief is tot aan een jongen die autistisch is en weinig begeleiding nodig heeft. Daartussen zitten bewoners met allerlei niveaus; de zorgzwaarte varieert van indicatie drie tot acht. Juist de diversiteit maakt het werk heel leuk, vinden wij. De bewoners helpen elkaar. Hierdoor wordt het sociale en emotionele aspect versterkt. Soms lukt iets niet alleen, maar samen wel. Dat is heel mooi om te zien.
Doordeweeks gaan de bewoners naar de externe dagbesteding. Eén keer per week hebben we ‘Thomashuis dag’, waarop we afspraken inplannen bij onder andere de tandarts en pedicure. In de ochtenden worden de bedden verschoond en de kamers schoongemaakt. Sommige bewoners kunnen dit alleen, en anderen met hulp van de begeleiding. ‘s Middags ondernemen we altijd een activiteit: buiten fietsen, wandelen, of we doen iets leuks binnenshuis wanneer het slecht weer is.
Verder hebben we drie bewoners die elke dinsdagavond naar de sportclub bij ons in de buurt gaan. Eén andere bewoner danst altijd op maandagavond. Als er leuke films draaien, gaan we gezellig samen naar de bioscoop. Als er iets in de omgeving te doen is, gaan we daar graag heen. Zo is er één keer per jaar een klein festival, waar we altijd naartoe gaan.’
Picknicken aan de Maas
‘Het Thomashuis ligt in een klein dorp, vlak aan de dijk, waar we vaak een rondje langs wandelen. In de zomer pakken we bij mooi weer de picknickmand en gaan we lekker eten en drinken aan de Maas. Iedereen in het dorp kent ons en ze vinden het leuk als ze ons zien. We worden met open armen ontvangen, en de buurt zorgt voor een bepaalde sociale controle,’ vertelt het zorgkoppel.
Marion voegt toe: ‘Er zijn twee bewoners die zonder begeleiding de deur uit kunnen. Ze worden altijd door de buurtbewoners begroet. Eén bewoner gaat elke week naar het dorpshuis, en doet hand-en-spandiensten zoals de flessen wegbrengen, stofzuigen, de yogamatten klaarleggen of kopjes koffie langsbrengen. Hij houdt van het sociale aspect.’
Toegewijd team
Eric: ‘Momenteel bestaat ons team uit zeven medewerkers. We hebben vier collega’s in de begeleiding, en drie ondersteunende medewerkers. Zij zijn er wanneer Marion en ik vrij zijn. De ondersteunende medewerkers koken met de bewoners en doen met hen corvee werkzaamheden. De begeleiding richt zich op de verzorging, zoals het douchen van de bewoners.’
Visie
Marion: ‘We doen zo normaal als mogelijk. We kijken niet naar de beperking, maar naar wat de bewoners wél kunnen en daar zoomen we op in. Wat we het belangrijkste vinden, is dat de bewoners zich fijn en thuis voelen. Wanneer ze thuis zijn, moeten ze zich kunnen ontspannen en zich rustig en veilig voelen. We vinden het belangrijk dat onze opvolgers dit ook aan onze bewoners bieden’.
Geluksmomenten
Het stel vertelt: ‘Wat voor ons het mooiste is, is het gewone leven binnen het Thomashuis. Natuurlijk zijn de bewonersvakanties hoogtepunten. Maar de geluksmomenten zijn er ook wanneer we met elkaar ontbijten om 08:00 uur ‘s ochtends, de gesprekken die we met elkaar hebben en wanneer we elkaar een fijne dag wensen. Of de momenten waarop we zien dat de bewoners er ontspannen bij zitten, en dat het weer een fijne dag voor ze kan worden. Maar ook wanneer we weer voor het eerst bij de barbecue zitten en iedereen daarvan geniet. Het alledaagse, maakt het hier zo leuk en bijzonder. Wij hebben het runnen van een eigen Thomashuis als een fantastische tijd ervaren. Het werken met mensen met een verstandelijke beperking blijft wat ons betreft het allerleukste wat er is. Dat plezier hebben we nog steeds.’
Wil je meer weten over de voordelen van ondernemen in de gehandicaptenzorg? Meld je dan aan voor een (online) informatiebijeenkomst waarin we je alles vertellen over het zorgondernemerschap: https://www.thomashuis.nl/zorgondernemer-worden