De lancering van ThomashuisVerbindt was het startschot van de talloze kleurrijke verhalen over iedereen in en rond het Thomashuis. Welke verhalen zijn in 2019 verteld? Bekijk het overzicht hier.
‘Dit is een lot uit de loterij’
De verhuizing van je kind naar een nieuwe woonomgeving is voor ouder en kind altijd even spannend. Karin Creemers-Hosli (61) weet daar alles van. Haar zoon Marco (29) woont sinds vier jaar in Thomashuis Blerick. ‘‘Het was even wennen. Maar toen al snel bleek dat Marco de juiste plek zit, viel er een last van onze schouders.’’
‘Dit is meer dan vrijwilligerswerk’
‘‘Goed zo! Nog 10 seconden voluit’’, roept Robert den Donkelaar (50) tegen Steven. De twee trainen in de sport- en spelruimte van Thomashuis Lopik. Elke week is Robert hier te vinden als vrijwilliger. ‘‘Voor mij is het een van de mooiste dagen van de week’’, vertelt hij.
‘Je wordt hier niet als stagiaire behandeld’
Wanneer Priscilla (22) wordt gevraagd om voor de tweede keer stage te lopen in Thomashuis Coevorden, hoeft ze niet lang na te denken. ‘‘Daar kan ik geen nee tegen zeggen. Ik zit hier helemaal op mijn plek.’’
Olie van de maatschappij
Het begon allemaal met een walnoot. Honderden walnoten om precies te zijn. De tuin van Ankie de Kort staat namelijk vol met walnotenbomen. Maar wat doe je daarmee? ‘‘Dit was een perfecte kans om mensen met een beperking bij een gezellige activiteit te betrekken die tot een lekker product leidt, namelijk walnotenolie’’, vertelt Ankie. Daarom maakt zij elk jaar in samenwerking met Thomashuis Almkerk walnotenolie.
‘Vrijheid is voor mij belangrijk’
Ruth woont zo'n zes jaar in Thomashuis Dongen. Vrijheid is voor haar belangrijk. “Alles wat ik alleen kan doen, doe ik zelf.” Dat ging niet altijd zonder slag of stoot. “Het was soms moeilijk, maar ik ben gegroeid. Toen ik hier zes jaar geleden kwam wonen, waren de dingen die ik nu zelfstandig doe ondenkbaar”
Open atelier verbindt Molenhoek
Het is een gezellige drukte in atelier ‘de Drakenboot’. Een creatieve chaos van penselen, verfdozen, tape en papier beslaat de tafel. Elke woensdag komen diverse inwoners van Molenhoek samen voor de kunstinloopochtend in het Thomashuis. ‘‘Dan gaan we gezellig met lekkere kleurtjes aan de slag’’, vertelt bewoonster Mariëtte.
‘Ik wil hier nooit meer weg’
Rosanne (43) woont voor haar verhuizing naar het Thomashuis op zichzelf. ‘‘Maar het zelfstandig wonen was niks voor mij.’’ Daarom gaan haar ouders op zoek naar een warme woonvorm. ‘‘Het voelde gelijk goed’’, vertelt ze.
Van bokskampioen naar zorgondernemer
Martin Carels en Berna van den Dungen zijn sinds 2012 zorgondernemers van Thomashuis Nieuwkuijk. Dat zij de zorgondernemers van hun prachtige huis zouden worden, hadden ze nooit verwacht. ‘‘Dit kwam toevallig op ons pad. Wij voelden ons geroepen’’, vertelt Berna.
De mannen van Wagenberg
Sander en Alexander zijn geen onbekenden in Wagenberg. Elke maandag halen zij namelijk getrouw het glas op in het Brabantse dorp. ‘‘Ik vind ze heel vriendelijk. Dat contact met het Thomashuis vind ik mooi’’, vertelt een buurtbewoonster.
‘Je maakt het verschil voor de bewoners’
Met de start van Thomashuis Beneden-Leeuwen maken Rik en Heleen Koudijs hun zorgdroom waar. ‘‘Het is een groot avontuur dat je als partners aangaat.’’ Twaalf jaar later kijken zij met trots terug op het warme thuis dat zij samen met de bewoners, familie, medewerkers en vrijwilligers hebben gecreëerd.
‘Het Thomashuis heeft voorrang’
‘‘Als het Thomashuis mijn hulp kan gebruiken, dan ben ik er gewoon’’, vertelt Jopie Lodewikus. Zij komt al vijf jaar bij Thomashuis Wagenberg over de vloer en is niet meer weg te denken. ‘‘Dat betekent veel voor mij.’’
Meedoen in het dorp
Linda houdt van bloemen, winkelen en gezellig bijkletsen in het dorp. Daarom doet zij wekelijks de boodschappen in Druten. ‘‘Meestal ga ik naar de bakker en de slager. Soms haal ik bloemen.’’