Marion Coobs werkt bijna tien jaar bij Thomashuis Den Haag en is nog iedere dag enthousiast over haar werkplek. Voor haar tijd in Den Haag, werkte ze een kleine twee jaar bij Thomashuis Delft. In dit interview vertelt Marion alles over haar passie voor het Thomashuis-concept.
Wat heeft je geïnspireerd om te gaan werken in een Thomashuis?
‘Voorheen werkte ik bij een grote stichting voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik merkte dat er veel tijd verloren ging in allerlei lagen die niet bij de bewoners terecht kwamen. Via een collega leerde ik het Thomashuis-concept kennen. Ik werd meteen nieuwsgierig door de kleinschaligheid en alle tijd die er voor de bewoners is. Ik solliciteerde bij Thomashuis Delft en beleefde daar een fantastische tijd. Toen ik hoorde dat Thomashuis Den Haag zou openen, zag ik dit als een mooie kans om vanaf het eerste moment betrokken te kunnen zijn. Ik maakte de stap. Inmiddels zijn we bijna tien jaar verder en is elke werkdag nog steeds een feestje. Het Thomashuis voelt niet als een bedrijf, het gaat hier echt om de bewoners.’
Kun je iets vertellen over hoe jouw werkdagen eruitzien?
‘Doordeweeks zijn de bewoners overdag naar de dagbesteding. 's Avonds koken en eten we met elkaar. Daarna is het tijd om te ontspannen en start het avondritueel. Op vrijdagen zijn alle bewoners vrij. We krijgen als medewerkers de vrijheid om deze dagen zelf in te vullen en activiteiten te ondernemen. Zo zette ik voor Pasen bijvoorbeeld een paasspeurtocht in elkaar. Sowieso gaan we iedere dag lekker naar buiten en lopen we met onze hond Sjimmie. Regelmatig gaan we naar de kinderboerderij of brengen we een bezoekje aan een museum. Iedere dag halen we eruit wat erin zit. Natuurlijk blijven we daarin reëel. We vinden het belangrijk om bewoners zoveel mogelijk onderdeel van de maatschappij te laten zijn en dat zij zelf ook wat voor een ander kunnen betekenen. Tijdens NLdoet hebben we dit jaar met de bewoners geholpen bij de kinderboerderij in de buurt. Daar hebben we geitenkeutels en varkensstallen geschept. Het was een ontzettend gezellige dag.’
Hoe ga je om met de verschillende behoeften en niveaus van zelfstandigheid van de bewoners?
‘We hebben een uiteenlopende bewonersgroep. Ook de bewoners die niet of weinig om aandacht vragen, geven we evenveel aandacht als anderen die daar wél om vragen. Als team proberen we de bewoners ook elkaar te laten stimuleren. Dat gaat heel natuurlijk. We leven echt als een groot gezin samen. Ik vind het prachtig om te zien dat bewoners elkaar ondersteunen in onze afwezigheid. Bijvoorbeeld wanneer de ene bewoner een medebewoner in een rolstoel een drempeltje ophelpt. Hoewel ze allemaal individuen zijn, vormen ze samen een hechte groep. Daar smelt ik keer op keer van.’
Zijn er specifieke benaderingen of methoden die effectief zijn gebleken in je werk?
‘Zorgondernemer Richard is sterk in het gebruiken van methodes om de bewoner te leren kennen. Daarbij wordt tegelijkertijd gelet op onze eigen kernkwaliteiten en onze valkuilen. Tijdens onze teamvergaderingen zetten we het Thomashuis op een groot vel in het midden en plaatsen we de bewoners daar omheen. Waar staan ze? En waar denken we dat ze moeten staan? Het is belangrijk om te blijven kijken naar de bewoner in plaats van je te laten leiden door vastgeroeste patronen.’
Hoe ziet jullie team eruit?
‘Ons team is klein maar fijn. We zijn met zorgondernemers Petra en Richard, hun zoon Sjors, en vier andere vaste medewerkers. Ik ben grote teams gewend, maar zie kleine teams juist als een kracht. De lijnen zijn kort en we communiceren veel met elkaar. De scheidingslijn is tegelijkertijd heel dun en de professionele rand is niet zwart-wit. We zijn collega’s en vrienden tegelijk. Je mag net als de bewoners, ook als personeel zijn wie je bent. Wat breng jij zelf als persoon? Je persoonlijkheid maakt het team.’
Wat is het leukste aan het werken met bewoners met een verstandelijke beperking?
‘De bewoners zijn zo echt, puur en ze veroordelen niet. Ze rekenen op je en dat vind ik een cadeautje. Het leukste vind ik dat de bewoners blijven verrassen. Ze zijn echt allesbehalve saai, kletsen veel en ze zijn altijd in voor een grapje. Ik haal enorm veel voldoening uit mijn werk. Elke bewoner heeft andere behoeften. Zij hebben er ook niet voor gekozen om altijd afhankelijk te zijn van zorg. Hoe mooi is het als je bewoners keer op keer weer kunt laten lachen? Daar doe je het voor!’
Werken bij een Thomashuis? Goed nieuws!
Diverse Thomashuizen door heel Nederland verwelkomen graag nieuwe collega’s. Bekijk alle actuele vacatures hier.