“Voor mijn derde blog ga ik iets schrijven over keuzevrijheid en zelfstandigheid binnen een Thomashuis. Omdat Nederland een vrij land is mag je hier zeggen, doen en aantrekken wat je wil. Dat geldt gelukkig óók voor en in de Thomashuizen”, schrijft Ruth Kampelmacher in haar nieuwe blog.
“Nu heb je altijd te maken met andere mensen. En andere mensen hebben andere meningen. Dit kan soms wrijving geven. Maar nog steeds ben je vrij om voor jou mening te staan. Dat is binnen een Thomashuis niet anders.
Eigen keuzes maken
Elke bewoner heeft zijn of haar kamer geheel naar eigen smaak mogen inrichten. Dat is honderd procent keuzevrijheid. Iedere bewoner heeft naast het ‘wonen in een Thomashuis’ ook een eigen privéleven waarin hij of zij eigen keuzes mag maken. Hetzij met hulp. Maar je houdt ook rekening met de groep.
“Ik heb mijn horizon aanzienlijk vergroot”
Wat ik ook een vorm van vrijheid vind, is een mogelijkheid hebben tot inspraak. De eerste paar jaar hebben wij wekelijks ‘vergaderd’. Dan brachten we als bewoners punten in die we belangrijk vonden. Of praatten we over dingen die in het Thomashuis gebeurden. Het mede beslissen geeft een groot gevoel van vrijheid.
Gegroeid
Een ander deel van vrijheid is zelfstandigheid. Zelfstandigheid staat hoog in het vaandel in Thomashuis Dongen. Alles wat je zelf kan, moet je ook zelf doen. Ik ben sinds mijn komst naar Dongen in 2013 erg gegroeid wat zelfstandigheid betreft. Ik kan alleen naar mijn dagbesteding in Oosterhout fietsen of met de bus, boodschappen doen, sporten, naar de huisarts of fysiotherapeut en ook op bezoek bij mensen.
“Zelfstandigheid staat hoog in het vaandel”
Die groei heeft mijn horizon aanzienlijk vergroot! En dat allemaal onder het mom: oefening baart kunst én zelfstandigheid. Want dat heb ik dankzij hulp echt voor elkaar gekregen in die ruim zesenhalf jaar dat ik hier woon.”
Meer weten over Ruth? Lees dan haar artikel “Vrijheid is voor mij belangrijk”. Wil je reageren op deze column? Stuur dan een mail naar info@thomashuis.nl ter attentie van Ruth.