In de zomer van 2024 begonnen Martin en Sija Houweling een nieuw avontuur als zorgondernemers van Thomashuis Noordenveld. Hier bieden zij zeven volwassenen met een verstandelijke beperking een warm en liefdevol thuis. Het Thomashuis is gevestigd in een boerderij in het dorp Roden, gelegen in de gemeente Noordenveld. Roden ligt ten noorden van Drenthe, vlak bij de grens met Groningen. Het dorp kenmerkt zich door de vele voorzieningen en de bosrijke omgeving.
Martin had achttien jaar lang zijn eigen technische installatiebedrijf. Hij vertelt: ‘Op een gegeven moment dacht ik: dit wil ik niet tot aan mijn pensioen blijven doen. Ik wil iets anders, met meer betekenis. Zodoende zijn we om ons heen gaan kijken. Twee jaar geleden volgden we een online informatiebijeenkomst over het Thomashuis-ondernemerschap. Daar raakten we meteen ontzettend enthousiast van.’
Sija vult aan: ‘Ik kom uit de jeugd- en gezondheidszorg en ben van origine orthopedagoog. Mijn jongste broer, die het Syndroom van Down heeft, woont al veertien jaar met veel plezier in een Thomashuis in Friesland. Ik vond het altijd al een heel mooi concept. In mijn vorige banen heb ik veel verschillende dingen gedaan, en nu komt alles samen: de zorg voor de bewoners, het aansturen van een team en contact met ouders. Martin heeft een zus die in een Thomashuis werkt, dus we waren ook bekend met de medewerkerskant. Daarnaast wilden we altijd al samen ondernemen en worden in het Thomashuis zorg en ondernemerschap gecombineerd.’
Gezinsleven in het Thomashuis
Elk Thomashuis wordt gerund door een inwonend zorgkoppel, dus wonen Sija en Martin er zelf ook. Sija vervolgt: ‘We hebben twee kinderen. Onze oudste dochter is al het huis uit. Onze zoon van twintig woont nog bij ons en volgt daarnaast een studie.’ Glimlachend zegt ze: ‘Het proces is supermooi verlopen. Hij vindt het Thomashuis geweldig, drinkt regelmatig koffie met de bewoners of hij eet mee. Als er een klusje gedaan moet worden, helpt hij graag. Handig, want hij is technisch onderlegd. Het leven hier bevalt hem goed en gaat eigenlijk vanzelf. Daarnaast hebben we sinds kort een hond, Ike, die perfect past bij de bewonersgroep.’ Martin: ‘Soms staan er bewoners voor de deur om de hond even op te halen en een stuk met hem te wandelen.’
Sija glundert: ‘Vanaf het begin voelen we ons hier helemaal op onze plek. We wonen samen met onze ‘huisgenoten’, net als in een groot gezin. Onlangs zei een bewoner: “Jullie hebben niet twee kinderen, maar veel meer. En zo voelt het ook.”’
Bijzondere ontwikkelingen
Elk Thomashuis wordt ondersteund door een vast team van medewerkers. Sija: ‘We vinden het belangrijk dat onze bewoners het gewone leven ervaren. Van onze medewerkers horen we terug dat ze echt het gevoel hebben dat we dit samen doen. Ons Thomashuis staat altijd open voor de omgeving. Iedereen is welkom. Er heerst een open sfeer en er is veel vertrouwen. Er gebeuren mooie dingen. We zien regelmatig bijzondere ontwikkelingen bij de bewoners. Sommigen spraken een tijd lang nauwelijks en zijn sinds de zomer weer meer gaan praten.’
Duidelijke taakverdeling
Sija: ‘Martin en ik starten de dag vaak samen op. We hebben een duidelijke taakverdeling. Ik richt me voornamelijk op het zorginhoudelijke deel en stuur het team aan. Martin houdt zich bezig met onderhoud in en om het pand, de administratie en de boodschappen. We overleggen veel en doen de meeste afspraken met externen samen. Ook staan we geregeld samen op de werkvloer.’
Zorgzame bewonersgroep
Op dit moment heeft Thomashuis Noordenveld zeven bewoners. De jongste is 27, de oudste 59 jaar. Sija vertelt stralend: ‘We bieden onze bewoners een fijne en veilige woonplek, omringd met liefde en warmte. We vinden eigen regie belangrijk en moedigen bewoners aan om deel te nemen aan wat ze kunnen. Waar nodig sturen we bij. Iedere bewoner is uniek en heeft andere behoeften. Samen met ons team kijken we wat voor hen werkt. Het is een zorgzame groep, ook naar elkaar toe. Vanmorgen vroeg een bewoner nog aan de ander: “Hoe heb je geslapen? Wil je koffie?” De meesten kennen elkaar al lang. Het gaat allemaal heel vanzelfsprekend.’ Martin glundert: ‘Ze denken aan elkaar en geven om elkaar.’
Activiteiten en beleving
De bewoners gaan doordeweeks naar externe dagbesteding. Voor degenen die extra thuis zijn, zorgen Martin en Sija voor een passende invulling. Op vrijdag is iedereen thuis; die dag wordt gebruikt voor afspraken zoals de pedicure. Sija: ‘We wandelen vaak en hebben op onze eigen boerderij een hoop ruimte en kippen. We ondernemen ook veel buiten de deur. In het dorp horen we vaak: “Wat leuk dat jullie er weer zijn!”’
Martin vult aan: ‘Ook nemen we deel aan muziekactiviteiten in het dorpshuis. In de vakantie gaan we bijvoorbeeld naar een museum of een markt, maken we boswandelingen, of gaan we ergens lunchen en koffiedrinken. Drie bewoners kunnen zelfstandig fietsen. Laatst gingen ze mee naar de voetbalwedstrijd van onze zoon. Ze zijn echt betrokken bij zijn leven.’
Sija vervolgt enthousiast: ‘En we hebben twee golfers. We wonen naast een golfbaan, en krijgen aanloop vanuit daar. Eens per jaar nemen de bewoners deel aan een wedstrijd in Tilburg.’
Hoogtepunten
Sija: ‘In september was de Rodermarkt.’ Martin: ‘Dat is één grote feestweek, iedereen is vrij en er is overal muziek.’ Sija: ‘Ook kerst met de bewoners vond ik een hoogtepunt. Het voelde als het samenzijn met een groot gezin.’
Ze vervolgt: ‘Het echte geluk zit in kleine, gewone dingen: samen een taart bakken, in de tuin werken, een film kijken of een bewoner de groente voor het avondeten laten snijden.’ Ze lacht: ‘Martin was onlangs jarig en kreeg nog nooit zoveel tekeningen. Zelfs bewoners die normaal niet knutselen, hadden iets moois gemaakt.’
Sija besluit: ‘De komende tijd blijven we zoveel mogelijk meedoen aan alle leuke dingen in de omgeving. Zeker als het mooie weer eraan komt. We kijken ernaar uit!’
Meer weten over Thomashuis Noordenveld? Neem een kijkje op de website.